Limon Yağmuru – Emrah Öztürk

“Her şey yerli yerinde ama hiçbir şey bıraktığım gibi değil.”

“Yastığından düşen kül rengi bir güvercin tüyü odanın sessizliğini yazıyordu havaya. Bıraksam beni de yazacak, öyküsüne dâhil edecekti.”

“O artık yok. Bunu tencerelere, baharat kavanozlarına, saksıdaki sardunyalara anlatmak imkânsız. Annemin boşluğu kurşun gibi damlıyor. Hâkimiyeti siliniyor, başı boş, huysuz bir hürriyet. Onu unutmaya mı başlıyoruz. Daha şimdiden? Onu unutmak istemiyorum, korkuyorum. Ya unutursam!”

“Ne de olsa hepimiz aynı acının dilsiziyiz.”

Limon Yağmuru / Emrah Öztürk / Öykü / 1.Baskı Mayıs 2014 / YKY